Opleiding ergotherapie in Burundi

In mei 2019 organiseerde Artsen Zonder Vakantie een opleiding ergotherapie voor het verzorgend personeel van verschillende partnerziekenhuizen in de regio van de Grote Meren (Oost Congo, Burundi, Rwanda. 17 deelnemers in totaal volgden 2 weken lang de opleiding in Bujumbura, Burundi. In een groot aantal partnerziekenhuizen maakt ergotherapie voor bepaalde patiënten deel uit van de […]

In mei 2019 organiseerde Artsen Zonder Vakantie een opleiding ergotherapie voor het verzorgend personeel van verschillende partnerziekenhuizen in de regio van de Grote Meren (Oost Congo, Burundi, Rwanda. 17 deelnemers in totaal volgden 2 weken lang de opleiding in Bujumbura, Burundi.

In een groot aantal partnerziekenhuizen maakt ergotherapie voor bepaalde patiënten deel uit van de zorg. In de regio van de Grote Meren (het oosten van de DR Congo, Burundi en Rwanda) bestaat er echter geen enkele opleiding in de ergotherapie. Het verzorgend personeel leert het als het ware ‘al doende’. Daarom heeft Artsen Zonder Vakantie, op verzoek van de partnerziekenhuizen uit de regio, een opleiding georganiseerd voor het verzorgend personeel van de diensten ergotherapie.

De basisbeginselen van de ergotherapie aanleren

Gedurende 2 weken in juni hebben Claire Martin en Cécile Leroy, beiden ergotherapeuten en terreinvrijwilligers, een basisopleiding in de ergotherapie gegeven: de geschiedenis van de discipline, het observeren van de patiënt vanuit een ergotherapeutisch oogpunt, het bijhouden van het patiëntendossier… kwamen aan bod. In de eerste week legden Claire en Cécile zich vooral toe op de theorie, de 2de week stond in het teken van de praktijk: Claire zorgde voor de pediatrische praktijkopleiding in het Centre Akamuri terwijl Cécile zich bezighield met de deelnemers die werken met patiënten met psychische aandoeningen in het Centre Neuropsychiatrique de Kamenge.

Heel wat uitwisseling

De opleiding was een waar succes! De leerervaring werd aanzienlijk vergemakkelijkt doordat de deelnemers vragen stelden over concrete gevallen die ze in de praktijk al tegengekomen waren. Ook de uitwisseling van de praktijkervaring van de deelnemers, afkomstig uit verschillende ziekenhuizen in verschillende landen, zorgde voor een goede dynamiek. De inbreng kwam niet alleen van de terreinvrijwilligers, maar ook van de deelnemers zelf.

Help onze Afrikaanse collega’s om noodzakelijke medische zorg toegankelijk te maken.