Referentieziekenhuis voor het hele eiland Idjwi
Nele: “Het ziekenhuis van Monvu ligt op het eiland Idjwi in het Kivu-meer. Aangezien dit het enige eerstelijnsreferentieziekenhuis is op het eiland, staat het in voor patiënten die vanuit de hele gezondheidszone worden doorverwezen. Het Kivu-meer oversteken om naar een ziekenhuis op het vaste land te gaan is tijdrovend en financieel onhaalbaar voor de meeste patiënten. En in een spoedsituatie is een overtocht sowieso onmogelijk. Het is dus van levensbelang dat het ziekenhuis van Monvu een goed functionerende spoeddienst heeft om patiënten de zorg te kunnen bieden die ze nodig hebben.”
Spoeddienst in aanbouw
Marcel: “Momenteel is er geen aparte spoeddienst in het ziekenhuis. De patiënten komen aan bij de onthaaldienst. Van daaruit wordt beslist of de patiënt al dan niet direct wordt doorverwezen naar de dienst intensieve zorg. Dat is verre van een ideale situatie. Het ziekenhuis is gelukkig bezig met het bouwen van een nieuw pand waar de spoeddienst in ondergebracht zal worden. In afwachting daarvan creëerden we samen met het personeel een provisoire spoeddienst op de afdeling intensieve zorg door vier bedden voor te behouden voor spoedgevallen.”
Introductie van opvolgfiches
Nele: “Tijdens onze zending werkten Marcel en ik nauw samen met 2 artsen, 1 arts in opleiding en 3 verpleegkundigen. We merkten meteen dat de dienst intensieve zorg goed uitgerust is. Het personeel is gemotiveerd en er was een open en constructieve communicatie. Onze samenwerking verliep dan ook vlot en vriendschappelijk. We introduceerden 2 fiches op de dienst intensieve zorg: een medicatie-fiche en een fiche voor het opvolgen van de parameters van de patiënt. Het is belangrijk dat artsen en verpleegkundigen deze parameters op regelmatige tijdstippen noteren zodat de patiënt van nabij gemonitord wordt. De fiches werden positief onthaald door het team, en men is van plan om de fiches vanuit de dienst intensieve zorg in het hele ziekenhuis te introduceren. Het was ook een aangename verrassing om vast te stellen dat er op de dienst intensieve zorg gebruik wordt gemaakt van de pediatrische protocollen. Deze protocollen werden daar tijdens voorgaande zendingen geïntroduceerd.”
Urgentiekar
Marcel: “We stelden eveneens voor om een urgentiekar met patiëntendossiers, voorschriften, opvolgfiches etc. te voorzien. Hierdoor heeft het personeel altijd de nodige documenten bij zich en kan er bij een spoedgeval meteen actie ondernomen worden. Het garandeert ook de privacy van het patiëntendossier. Op de kar is bovendien plaats voorzien voor ontsmettende handgel zodat ook daar niet naar gezocht moet worden. Net zoals in het ziekenhuis van Nyantende waar we in 2018 eenzelfde kar introduceerden, werd deze ook hier goed onthaald en meteen in gebruik genomen.”
Opleiding spoed
Nele: “Tijdens deze eerste spoedzending in het ziekenhuis van Monvu gaf ik verschillende opleidingen:
-De ABCDE-methodiek: een werkwijze waarbij hulp wordt verleend volgens het principe ‘treat first what kills first’
-Ontvangst van zieke patiënten en het opnemen & noteren van hun parameters
-(preventie van) Covid-19
-Triage
-Beademing en toediening van zuurstof via de zuurstofconcentrator
Toediening van de juiste dosis medicatie: berekenen en tellen van druppels uit het infuus
De vooropgestelde objectieven van de zending werden zeker behaald. Het is fijn om te ervaren dat het personeel zo goed aan de slag gaat met het nieuwe materiaal. Aangezien het hier om een eerste zending in het domein van spoedgevallen gaat, is het wel nodig om nog dieper in te gaan op o.a. triage en het opvolgen van de parameters. Naar een volgende zending toe krijgt het personeel ook graag opleiding rond diabetes en cardiovasculaire zorg, voornamelijk wat te doen bij hypertensie. Dat het personeel leergierig is en zich zo goed mogelijk wil bijscholen toont hoe gedreven de zorgverleners zijn.”
Medicijnkast op punt
Marcel: “Samen met mijn collega van de technische dienst van het Monvu-ziekenhuis herstelde ik de oude medicijnkast. De kast werd ook aangevuld met essentiële spoedmedicatie en urgentiemateriaal. Al het materiaal en alle medicatie werd geëtiketteerd door Nele zodat de medicijnkast nu beantwoordt aan de te verwachten standaard. Ook het medicijnkarretje waarmee medicatie tot bij de patiënten wordt gebracht, werd opgeknapt. Het verdelen van medicatie kan nu op een georganiseerde manier gebeuren.”
Positieve evaluatie
Nele: “Een week na onze zending kregen we bericht van de Medisch directeur van het Monvu-ziekenhuis, Dr. Chirhalwirwa Pacifique, dat het controlebezoek door de nationale dienst volksgezondheid goed was verlopen. Het ziekenhuis had een positieve evaluatie gekregen. Dat gaf ons veel voldoening. Regelmatig krijgen we ook foto’s van hun ‘vernieuwde’ spoeddienst. We vernamen helaas ook dat de artsen aan wie we opleiding hebben gegeven ondertussen in een ander ziekenhuis werken. We waren in eerste instantie erg teleurgesteld door dit nieuws. Gelukkig kregen we niet veel later te horen dat de artsen de zaken die we hen aanleerden nu ook toepassen in hun nieuwe ziekenhuis. Het bewijs dat ons werk – ook bij personeelsverloop – vruchten afwerpt.”
Onze collega’s werden vrienden
Nele: “We zijn weer thuis en draaien opnieuw mee in onze voor de hand liggende spoedgezondheidszorg. En toch zijn we niet meer dezelfde. We blijven verbonden met onze Afrikaanse collega-zorgverleners die het met veel minder middelen moeten stellen, en toch dag in dag uit de beste zorg aan hun patiënten geven. Onze collega’s werden vrienden. Ons hart gaat uit naar hun vele patiënten die net als wij kwaliteitsvolle gezondheidszorg verdienen. We zijn blij dat we hiertoe mogen bijdragen en wensen hen veel moed.”
