Bij terugkeer naar België in 2001 behaalde hij gespecialiseerde diploma’s in anesthesie & reanimatie en acute geneeskunde aan de Université Libre de Bruxelles. Evenals universitaire certificaten in o.a. het beheer van noodsituaties in de gezondheidszorg.
Dr. Alain Bokoko werkt al 15 jaar in het ‘Grand Hôpital de Charleroi’ op de afdeling Anesthesie en Algologie (bestuderen van pijn) en heeft enkele cursussen gegeven aan de ‘Haute Ecole de Louvain-Hainaut’ in Charleroi.
Eerste stappen bij Artsen Zonder Vakantie
“Mijn eerste contact met Artsen Zonder Vakantie was er al in 2008 toen ik een brief ontving van het secretariaat waarin ik het aanbood kreeg om deel te nemen aan humanitaire missies in Afrika. Helaas konden we de samenwerking o.a. door uiteenlopende agenda’s toen niet concretiseren. Het was uiteindelijk in februari 2015 dat ik dankzij een ontmoeting met een expert-vrijwilliger van Artsen Zonder Vakantie een goed zicht kreeg op de behoeften van Afrikaanse ziekenhuizen en de visie en werking van de organisatie. Na een introductie kon ik me bij Artsen Zonder Vakantie aansluiten en me samen met Afrikaanse collega’s inzetten voor een betere gezondheidszorg.”
Meer vreugde in geven dan in ontvangen
“Als zoon van een arts die ook werkte in regio’s waar de middelen beperkt waren, heb ik het principe geërfd dat je meer vreugde vindt in het geven dan in het ontvangen. Voordat ik vrijwilliger werd voor Artsen Zonder Vakantie had ik reeds humanitaire zendingen gedaan met andere organisaties die hun acties en projecten in Afrika ondertussen helaas hebben opgeschort.
Het was vooral de visie om duurzame oplossingen te bieden voor de moeilijkheden van ziekenhuizen in Afrika die me inspireerde om me bij Artsen Zonder Vakantie aan te sluiten. Kwalitatieve en patiëntgerichte medische zorg verlenen heeft een reële impact op het leven van patiënten.
Een andere belangrijke reden is het idee van uitwisseling, niet alleen onderling met andere dynamische en gepassioneerde expert-vrijwilligers, maar ook met de lokale artsen met wie we regelmatig constructieve, wetenschappelijke uitwisselingen hebben. We doen dit in het belang van elke patiënt.”
Verbondenheid met het lokale team
“Ik herinner me vooral de zending die ik in april 2016 in Mosango, DR Congo, deed nog levendig. Het doel van deze zending was het versterken van de capaciteiten van lokale zorgprofessionals die in de operatiekamer orthopedische patiënten behandelen. Ik sprak met mijn lokale collega’s de plaatselijke talen – Lingala en Kikongo – en voelde me één met hen. Die verbondenheid had een zeer positief effect op de impact van de zending.”
“Mijn meest recente activiteit was een zending in april voor het Jenga Maarifa-project, een vormingstraject over biomedische apparatuur voor ziekenhuistechnici en zorgprofessionals. Ik was betrokken bij het schrijven van handleidingen voor een aantal medische apparaten én het maken van video’s over hoe deze apparaten te gebruiken. Deze video’s zullen gedeeld worden met de betrokken partnerziekenhuizen en met het hele Artsen Zonder Vakantie-netwerk.”
Betrokkenheid bij de werkgroep
“Helaas laat mijn werkschema het niet toe om meerdere zendingen per jaar te doen. Maar mijn engagement beperkt zich niet tot zendingen, ik ben ook betrokken bij de werkgroep van anesthesisten. Samen werken we anesthesieprotocollen uit die gedeeld worden met onze partnerziekenhuizen. Zo kunnen we de manier van werken harmoniseren.
Mijn ervaringen delen binnen de Adviesgroep maakte in 2017 en 2018 ook deel uit van mijn activiteiten binnen Artsen Zonder Vakantie.”
Een boost voor mijn engagement
“Kunnen deelnemen aan de verschillende wetenschappelijke workshops over Afrikaanse pathologieën die hier in België georganiseerd worden voor expert-vrijwilligers, evenals de jaarlijkse ontmoetingsdagen, zijn voor mij ideale gelegenheden om ervaringen te delen en te netwerken. En ze geven mijn engagement een boost.”
Als je stopt met leren, begin je te sterven
“Het plaatselijke personeel kijkt altijd uit naar de zendingen van Artsen Zonder Vakantie omdat het een opportuniteit is om bij te leren. De Afrikaanse collega’s met wie ik heb kunnen samenwerken zijn werkelijk uitzonderlijk: ik waardeer hun nederigheid en hun gretigheid om nieuwe kennis op te doen en technieken aan te leren, en ook hun trots om hun kennis en vaardigheden te delen. ‘Als je stopt met leren, begin je te sterven’, zei Albert Einstein.
Doordat ik in DR Congo de plaatselijke talen spreek, valt de taalbarrière weg. Daardoor is onze samenwerking nog intenser. Ik moedig collega-vrijwilligers aan om de medische woordenschat in de plaatselijke taal te leren. Het maakt zowel de professionele relatie met lokale collega’s als de relatie met patiënten een stuk hechter.
Bovendien betekent het einde van een zending niet het einde van de samenwerking; via sociale netwerken blijven we samen verder werken.”
Delen verrijkt me en draagt bij tot mijn geluk
“Nu ik al zes jaar expert-vrijwilliger ben en aan verschillende activiteiten heb kunnen deelnemen, sta ik helemaal achter de strategie van Artsen Zonder Vakantie, vooral qua capaciteitsopbouw in Afrikaanse ziekenhuizen. Zoals Nelson Mandela zei: ‘Een visie zonder actie is slechts een droom, maar een visie met actie kan de wereld veranderen’. Door mijn anesthesiecollega’s op het terrein een hart onder de riem te steken en mij vandaag volledig in te zetten, hoop ik bij te kunnen dragen aan een betere toekomst voor mijn generatie. Humanitaire geneeskunde is altijd een van mijn stokpaardjes geweest sinds ik voor geneeskunde koos. Ik kom oorspronkelijk uit DR Congo en geef graag terug aan het ‘Zuiden’ wat het mij gegeven heeft: mijn roeping. Artsen Zonder Vakantie is voor mij de perfecte opportuniteit, een bron van motivatie en een ontmoetingsplaats om te geven en te ontvangen: het delen van mijn ervaringen met anderen verrijkt mij enorm en draagt bij tot mijn geluk.”
